Ne umutlarla gelmiştim buraya .Yeni bir hayat ,yeni yüzler tanımak için ve en önemlisi hayatımı düzene sokabilmek için .Büyüdüğümü düşünmüştüm .Oysaki daha büyüyememişim yada büyümek istememişim .
İlk günlerde o kadar heyecanlıydım ki .Farklı bir şehir ,farklı yüzler ,farklı yaşamlar .Kendim istemiştim böyle olmasını .Artık bir yerlerden başlamam gerekti .İlk adımımı attım doğruydu yada yanlıştı kim bilir .
Riskleri göze alamayan asla başarılı olamaz .Hayatım boyunca hep iki yol çıktı karşıma .Hep kararsız kaldım ,hep düşündürdü beni .Belki de beni bitiren bu düşüncelerdi .
‘ Her şey olacağına varır derler . ’ Gerçekten de öyle .Beklemek ve görmek lazım .Hayatta yer edinmek için bir şeylerden başlamalı .Yoksa giden zamanı geri getirmek imkansız .
Yeri geldi mutlu oldum ,yeri geldi hüzünlendim .Aslında böyle olmasını ben istedim .İnsan kendi kaderini çizer gerçekten .Hayat böyle işte terazi gibi .Ağırlık basan tarafı kazanır hep ama bir yerlerde de kaybeder .Peki ya ne kadar mutlu olabilir ki ?Bence dengeyi sağlamalısın ki huzurlu olasın ,mutluluğa ulaşasın .Bunu başaran kaç kişi var ki?
Tam bağlanıyorum birine ,o an kaybediyorum aslında .Kaybedince de üzülüyorum .Fazla kaptırıyorum kendimi ya da karşımdakiler bana oyun oynuyor .Duygularımı ,hayallerimi yıkıyorlar .Ama ben asla ve asla onların kötülüğünü ,mutsuz olmasını 1 dakika bile düşünemiyorum ve istemiyorum da .Sonuçta bulunduğun ortama ayak uydurmalısın .Karşındakini mutlu etmelisin ki sende mutlu olasın .
Hayat bunu öğretti işte .Gülenlerle gülmeyi ,ağlayanı teselli etmeyi .Karşındakine ne verirsen onu alırsın işte .Birşeyler vermelisin ki hayata ,karşılığını alabilesin .
Gözyaşları bu hayattaki en değerli su damlacıklarıdır .
İlk günlerde o kadar heyecanlıydım ki .Farklı bir şehir ,farklı yüzler ,farklı yaşamlar .Kendim istemiştim böyle olmasını .Artık bir yerlerden başlamam gerekti .İlk adımımı attım doğruydu yada yanlıştı kim bilir .
Riskleri göze alamayan asla başarılı olamaz .Hayatım boyunca hep iki yol çıktı karşıma .Hep kararsız kaldım ,hep düşündürdü beni .Belki de beni bitiren bu düşüncelerdi .
‘ Her şey olacağına varır derler . ’ Gerçekten de öyle .Beklemek ve görmek lazım .Hayatta yer edinmek için bir şeylerden başlamalı .Yoksa giden zamanı geri getirmek imkansız .
Yeri geldi mutlu oldum ,yeri geldi hüzünlendim .Aslında böyle olmasını ben istedim .İnsan kendi kaderini çizer gerçekten .Hayat böyle işte terazi gibi .Ağırlık basan tarafı kazanır hep ama bir yerlerde de kaybeder .Peki ya ne kadar mutlu olabilir ki ?Bence dengeyi sağlamalısın ki huzurlu olasın ,mutluluğa ulaşasın .Bunu başaran kaç kişi var ki?
Tam bağlanıyorum birine ,o an kaybediyorum aslında .Kaybedince de üzülüyorum .Fazla kaptırıyorum kendimi ya da karşımdakiler bana oyun oynuyor .Duygularımı ,hayallerimi yıkıyorlar .Ama ben asla ve asla onların kötülüğünü ,mutsuz olmasını 1 dakika bile düşünemiyorum ve istemiyorum da .Sonuçta bulunduğun ortama ayak uydurmalısın .Karşındakini mutlu etmelisin ki sende mutlu olasın .
Hayat bunu öğretti işte .Gülenlerle gülmeyi ,ağlayanı teselli etmeyi .Karşındakine ne verirsen onu alırsın işte .Birşeyler vermelisin ki hayata ,karşılığını alabilesin .
Gözyaşları bu hayattaki en değerli su damlacıklarıdır .
(R.Ç)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder